Stafréttur texti

I psalmur
Vm herrans Christi vtgang j grasgardinn
Med hymnalag
Jnnlejdslann.

1. Wpp, vpp mijn sal og allt mitt gied, vpp mitt hiarta
   og romur med, hugur og tunga hialpe til, herranz pijnu eg
   minnast vil:
2. Sancte Päll skipar skylldu þa, skulum vier allir jordu
   ä, kunngióra þa kuól og daprann dejd, sem drottinn fijrir oss
   auma lejd,
3. Ljuffann Jesum til lausnar mier, langade vijst ad deya hier
   mig skyllde og lista ad minnast þess, mynum drottne til þacklætess.
4. Jnnra mig loksinz angrid skier, æ. huad er lytil rækt j mier.
   Jesus er kualinn j minn stad, offsialldann heff eg minst a þad,
5. Sal mijn skodum þa sætu forn, sem heffur oss vid Gud drottinn
   vorn, fordæmda aptur forlijkad, fógnudur er ad hugsa vm þad
6. Huad stillir betur hiartans ból, enn heilóg drottinz pijna og
   kuól, huad heptir framar hneigsle og sÿnd, enn herranz Jesu blo
   dug mynd,
7. Huar fær þu glógguar sal mijn sied, sanna Gudz astar
   hiarta gied, sem fader giæskunnar fieck til mÿn, framar
   enn hier j Jesu pÿn,
8. O Jesu gieff þinn anda mier, allt so verde til dyrdar þier
   vpptejknad sungid sagt og tied, sijdann þess adrir njote med.Textinn
   
9. Ad lidinne maltijd lofsaunginn, las sijnum fodur Jesus minn

Fyrsti sálmur, önnur síða.

Stafréttur texti

sijdasta kuólldid sejnt þad var, sungu med hanz lærisuejnar.

10. Gudz sonur sa sem sannlejks rad, sialffur atte a himne og
    lad, þäde sitt braud med þackargiórd, þegar hann vmgiekst hier ä jórd
    
11. Þurffamadur ert þu mÿn säl, þiggur af drottne sierhuort mäl
    fædu þÿna og fostrid allt, fyrir þad honum þacka skallt.
    
12. Jllum þræl er þad eÿlijff smän, ef hann þiggur so |­drottinz­| `herranz´ län,
    drambsamlega og dreissar sig, drottinn geyme fra slijku mig
    
13. Epter þann saung enn ecke fyr vtgieck Jesus vm hussinz dÿr, ad hanz
    sidveniu er þad skied, til Oljufiallsinz ganga ried
    
14. Lausnaranz venju lær og hallt, lofa þinn Gud og dyrka skallt
    bænarlaus alldrej byrjud sie, burtfór af þijnu hejmele:
    
15. Yfer vm Cedronz breidann beck, blessadur þa med sueinum gieck, sa
    lækur nafn aff sorta ber, synir þad godann lærdom mier,.
    
16. Yffir hórmungar er myn lejd, æ medann varir lyffsinz skejd,
    vndann gieck Jesus, eptir jeg, a þann ad feta rauna veg,
    
17. Horffe eg nu <j> huga mier, herra minn Jesu eptir þier, dasamleg
    eru dæminn þijn, dreg eg þau giarnann hejm til mÿn,.
    
18. Þu villdir ecke vpphlaup hart, yrde þegar þu gripinn vart.
    vtj grasgardinn giekstu þuj, gaffst þig j manna hendur frj,
    
19. Af þuj lære eg ad elska eÿ frekt, eiginn gagn mitt so fridur
    og spekt, þess vegna raskist þier er kjært, þolinnmæde og gied
    hogvært,
    
20. Sorgande giekstu sagda lejd, særde þitt hiarta kuól og
    nejd, hlæjande glæpa hljop eg stig, heffur þu borgad fyrir mig,
    
21. Vort lijff er grasgards ganga riett, gróffinn er ollum tak
    mark sett, syndugra lejd ej lejk þier ad, lendir hun vijst j
    kualastad,
    
22. Jdrunar tarinn ættu vor, oll hier ad væta lijffsinz spor,

Fyrsti sálmur, þriðja síða.

Stafréttur texti

gegnum daudann med glede og lÿst, gongum vier þa j himna
vist,

23. Þa Jesus nu a veiginum var, vid postulana hann ræddi þar
    henda mundi þa hrósun fljot. hardlega Petur þrætte a mot.
24. Alldrei kuad Petur, ætla eg, a þier hneygslast a nockurn veg
    þo allir fra þier falle nu, fullkomleg var hanz loffun su.
25. Su von er bæde vóllt og mÿrk, ad voga freklega a holldsinz
    styrk, an Gudz nadar er allt vort traust, ostodugt veÿkt
    og hialpar laust.
26. Gieff mier Jesu ad ga ad þuj, glaskiere ber eg minn fiesiod j
    vid vórun þyna virde eg mest, veÿkleyka holldsinz sier þu best.
27. Frelsarinn Jesus fijrir sier, þa fall og hrósun er buinn mier hann
    veit og lijka lækning þa, sem leysa kann mig sorgum fra

II psalmur
Vm Christi kuol j grasgardinum
Med lag Fadir vor sem a himnum ert.

1. Jesus gieck jnn j gradzgard þann, Gethsemane er nefndur hann,
   aff olju þrugan sa auknaffn bar, olju tried rietta herrann var,
   oljum hialprædis allra fyrst, aff hanz lijffe þar pressadist,
2. J alldingarde fÿrst Adam braut, afftur Jesus þad bæta hlaut
   alldingardz ejkinn avógst gaff, eymd synd og daude kom þar aff
   j alldingarde liufft lÿffsinz tried, lÿffgunar frjoffgun veita ried,
3. Judas þekte vel þennann stad, þar haffde hann lejnge vmhugsad,
   hellst munde platz þad hentugast, herrann mætte þar forradast,
   so fæstir heffdu ad seigia aff þuj, og suik hanz lægiu so hylming
   j,
4. Sathan heffur og sama lag, situr hann vm mig nott og dag

Myndir og texti úr útgáfu Landsbókasafns Íslands – Háskólabókasafns (1996)